افزایش نیرو هیچ دردی را دوا نمی کند

افزایش نیرو هیچ دردی را دوا نمی کند 

رابرت گیتس وزیر خارجۀ امریکا اخیراً اعلام کرده است که تعداد نیروهایش را در افغانستان افزایش می دهد. عده ای این اقدام دولت امریکا را به فال نیک گرفته و فکر می کنند که با افزایش نیروهای نظامی امریکا در افغانستان ریشۀ ناامنی ها خشکانده شده و تروریزم ریشه کن می شود. اما اگر دولت امریکا و متحدین آن، صدها هزار سرباز هم به افغانستان و منطقه بفرستند، با چنین سیاست هایی جلو تروریزم و ناامنی را سد کرده نمی توانند، زیرا وقتی سیاست مردمی نباشد و فکر خدمت به توده ها را در سر نداشته باشد، با افزایش نیرو، هیچ کاری از پیش برده نمی شود. 

قسمت اعظم ناامنی ها و تروریزم علاوه از اینکه به سیاست های منطقوی کشورهای بزرگ و همسایه ارتباط دارد، به فقر توده ها و مردم پابرهنۀ کشورهای منطقه و به ویژه افغانستان نیز ربط دارد. تا زمانی که مردم گرسنه و در پی لقمه نانی سرگردان باشند، در بدل پول به آسانی جذب صفوف تروریستان می شوند و حاضرند برای پر کردن شکم های گرسنۀ دلبندان شان به ویرانی، کشتار، دزدی و غارت رو آرند. این توده های تهیدست، بزرگترین و بهترین افراد برای تقویۀ صفوف تروریستان محسوب می شوند و تا وقتی که فقر و گرسنگی بیداد کند، صفوف تروریستان با گذشت هر روز تقویه شده و افغانستان و منطقه کماکان قربانی سیاست های ضد مردمی کشورهای بزرگ خواهند بود.  

به هر اندازه ای که نیرو وارد افغانستان شود، هیچ تأثیری بر مهار کردن ناامنی نخواهد داشت. ناامنی و تروریزم فقط زمانی مهار شده می تواند که مردم از فقر و گرسنگی رهایی یابند تا عناصر تروریست دیگر نتوانند از میان مردم فقیر، صفوف شان را پر سازند و آنان را آلۀ دست خود قرار دهند.